Çocukluk çağı depresyonu normal sıkıntılardan ve çocukken ortaya çıkan günlük duygulardan farklıdır. Belirtiler sürdüğünde ve sosyal aktiviteler, ilgi alanları, okul çalışması ve aile hayatına müdahale ettiğinde çocuğun depresyonu olabilir. Depresyon ciddi bir hastalık olsa da tedavi edilebilir bir hastalıktır. Depresyon kalıcı bir hüzün hissi, huzursuzluk, faaliyetlere ilgisizlik, umutsuzluk ve değersizlik duyguları ve bazen de intihar düşünceleriyle kendini gösteren zihinsel bir hastalıktır. İnsanın hissetme, düşünme ve hareket etme şeklini etkiler. Sık sık, depresyonda olan insanlar da uyku ve yeme alışkanlıklarında değişiklikler yaşarlar ve konsantre olmakta zorlanırlar. Semptomlar iki hafta veya daha uzun süre devam ettiğinde ve bir insanın çalışma yeteneğine müdahale ettiğinde, depresyon teşhisi konulur.

Çocukluk çağı depresyonu normal sıkıntılardan ve çocukken ortaya çıkan günlük duygulardan farklıdır. Semptomlar devam ederse ve sosyal aktivitelere, ilgi alanlarına, okul çalışmasına ve aile yaşamına müdahale ettiğinde, çocuğun depresyonu olabilir. Depresyon geçici bir ruh hali değil, uygun bir tedavi olmadan kaybolacak bir durum değildir. Depresyon sıklıkla teşhis edilmez ve tedavi edilmez, çünkü semptomlar büyüme sırasında meydana gelen normal duygusal ve psikolojik değişiklikler olarak geçer. Depresyonun ciddi bir hastalık olmasına rağmen, aynı zamanda tedavi edilebilir olduğunu da unutmayın. Ebeveynler, çocuklarının doktoru ile konuşmalı veya çocuğun ruh halindeki veya davranışındaki değişikliklerle ilgili endişeleri varsa, pedagoga başvurmalıdır.

Çocuklarda Depresyon Sebepleri

Yetişkinlerde olduğu gibi, çocuklarda depresyon aşağıdaki gibi faktörlerin birleşiminden kaynaklanabilir: Fiziksel hastalıklar (diyabet veya epilepsi gibi), stresli yaşam olayları, çevre (aile sorunları dahil), aile öyküsü (ailedeki diğerleri depresyona girerse), alkol veya uyuşturucu kullanımı. Depresyonu olan her çocuk kendine özgü belirtilerle ortaya çıkabilir. Çocuklarda depresyon belirtileri ise şunlardır.

Sinirlilik, öfke, hüzün ve umutsuzluğun kalıcı duyguları, arkadaşlarınız ve ailenizin yanı sıra daha önce zevk aldığınız etkinliklerden çekilme, reddedilme veya eleştiriye karşı artan hassasiyet, iştahtaki değişiklikler (artmış veya azalmış), uykudaki değişiklikler (uykusuzluk veya çok fazla uyku), ağlama veya öfke nöbetleri, konsantre olma ve odaklanma zorluğu, yorgunluk ve düşük enerji, tedaviye cevap vermeyen fiziksel şikayetler (mide ağrıları, baş ağrıları gibi), evde veya arkadaşlarla, okulda, müfredat dışı etkinlikler ve diğer hobiler veya ilgi alanlarındaki etkinlikler sırasında işlev yapma yeteneğinin azalması, değersizlik veya suçluluk duygusu, ölüm veya intihar konuşması gibi belirtiler göstermektedir.

Depresyondaki çocukların hepsi bu semptomların hepsine sahip olmayabilir. Aslında, çoğu farklı zamanlarda ve farklı ortamlarda farklı semptomlara sahip olacaktır. Her ne kadar bazı çocuklar yapısal ortamlarda oldukça iyi devam etse de, ciddi depresyonu olan çocukların çoğu, sosyal aktivitelerde gözle görülür bir değişiklik, okula ilgi kaybı ve düşük akademik performans ya da görünümde bir değişiklik yaşayacaktır.

Her ne kadar 12 yaşın altındaki gençlerde nispeten nadir olsa da, küçük çocuklar intihar girişiminde bulunur ve endişeli, öfkeli veya üzgün olduklarında bunu dürtüsel olarak yapabilirler. Kızların intihara teşebbüs etme olasılığı daha yüksektir, ancak erkeklerin intihara teşebbüs ederken kendilerini öldürmeyi başarması daha olasıdır. Ailede şiddet öyküsü, alkol kullanımı veya fiziksel veya cinsel istismara sahip çocuklar, depresyon belirtileri olduğu gibi intihar için de büyük risk altındadır. Çocuklar evde ateşli silahlara veya ilaçlara erişebildiklerinde de risk altındadır.